اماکن فراموش شده ی ایران

[صدای رسا]

ایران همیشه دارای اماکن زیادی برای گردشگری بوده که برخی از آنها کمتر مورد توجه واقع شده است.
نوروز و تعطیلات پیش رو فرصت خوبی برای دیدن این امکان و بهره گیری از زیباییهای آن است .
لطفا با ما همراه باشید:
آبشار شِوی
آبشار شِوی یا تله زنگ، یکی از بزرگترین و زیباترین آبشارهای ایران است که در منطقه سردشت از توابع دزفول واقع در استان خوزستان قرار گرفته است و دارای طبیعتی سرسبز و به غایت زیبا است. بهترین زمان بازدید از آبشار شِوی در اوایل فصل بهار و خصوصا ماه فروردین است که هوا در آن نسبتا خنک و دارای طراوت بهاری است. شِوی در زبان لری بختیاری به معنای لطافت است.

برای رسیدن به این منطقه باید از دزفول به سمت منطقه شهیون حرکت کنید و از آنجا روستای بیشه بزان و بازارگاه و پیرچل را پشت سر بگذارید. پس از آن با یکی دو ساعت کوهنوردی در مسیری بسیار خوش منظره، به آبشار بزرگ شِوی خواهید رسید.

مجله موفقیت

[صدای رسا]

بهشت گمشده

بهشت گم شده نام منطقه ای خوش آب و هو و سرسبز در شهرستان مرودشت و کامفیروز است. نام اصلی این مکان «تنگ بستانک» بوده است که اکنون به بهشت گم شده مشهور شده است. این منطقه دیدنی که زیبایی انبوه درختان و پرآبی رودخانه هایش چشم هر بیننده ای را می نوازد و مهمانان را به تحسین و تکریم آفرینشگر هستی وامی دارد از جمله مناطق حفاظت شده استان فارس است.

انبوه درختان در منطقه بهشت گم شده در پاره ای از مناطق چنان پنجه در پنجه هم انداخته و سقفی از نوازش بر سر رهگذران و گردشگران ساخته که به سختی می توان درخشش آفتاب را از میان شاخ و برگ درختان دید.

[صدای رسا]

چشمه های باداب سورت

چشمه آب شور باداب سورت، چشمه ای بی نظیر در ایران و کم نظیر در جهان است. این چشمه که واقع در بخش چهاردانگه شهرستان ساری است در سال 1387 به عنوان دومین اثر طبیعی ملی ایران پس از کوه دماوند ثبت شد. خیال انگیزترین زمان در این منطقه، هنگام طلوع و غروب خورشید است که تلإلو نور خورشید در حوضچه ها همراه با سایه روشن طبیعت اطراف، جلوه هایی تحسین برانگیز از موهبت خداوندی را به نمایش می گذارد. باداب سورت در همه فصل های سال زیباست و در هر فصل زیبایی های خاص خود را دارد اما پربازدیدترین زمان ها، فصول بهار و تابستانند؛ چرا که در فصل بهار این منطقه بسیار سرسبز و خرم است و فصل تابستاننیز زمان خوبی برای آب تنی دراین حوضچه های زیبا و سرشار از مواد معدنی است.

[صدای رسا]

کالپوش

منطقه کالپوش در شهر میامی شهرستان شاهرود استان سمنان واقع شده است. جلوه ای بهشت گونه از طبیعت سرخ و آتشین، آکنده از شقایق هایی که چشم هر بیننده ای را مسحور می کند، یکی از جاذبه های طبیعی و فصلی منطقه کالپوش است که همه ساله در اردیبهشت ماه، رُخ می نماید.

دشت شقایق های کالپوش در 140 کیلومتری شمال میامی قرار دارد که دشت هایش در فصل بهار مملو از گل های شقایق و در شهریور پر از گل های آفتابگردان می شود و در پاییز و زمستان به دلیل مجاورت با پناهگاه حیات وحش و پارک ملی گلستان از موقعیت فوق العاده گردشگری برخوردار است.

[صدای رسا]

زیارتگاه خالد نبی

در یک منطقه کوهستانی و در فاصله 90 کیلومتری شمال شرق شهرستان گنبد کاووس و 55 کیلومتری شمال شرق شهرستان کلاله و 6 کیلومتری روستای گچی سو، نزدیک آی تمراز توابع بخش مراوه تپه و بر فراز قله کوه گوگجه داغ واقع شده است.

راه ارتباطی زیارتگاه خالد نبی کوهستانی بوده ولی از طریق کلاله و تمرقره قوزی تا آن محل راه دشواری نیست. به دلیل دوری راه و فقدان وسیله نقلیه و کمبود تسهیلات رفاهی در محل و همچنین گرمای شدید تابستان و سرمای زمستان، بهترین زمان برای انجام فرایض دینی و زیارت، ماه های فروردین و اردیبهشت است.

[صدای رسا]

طارم زنجان

دنیایی از سکوت و زیبایی، تلفیقی دلنشین از رود و کوه و جنگل و دشت؛ اینجا طارم زنجان است، چسبیده به منجیل و فومن گیلان. وقتی از گردنه های سخت و سردسیری مسیر زنجان به طارم می گذری هیچ به ذهنت هم خطور نمی کند که چه بهشت زیبایی انتظارت را می کشد.

شهرستان «آب بر» مرکز طارم است که از منجیل حدود 50 کیلومتر و از زنجان حدود 90 کیلومتر فاصله دارد. اگر به دنبال منطقه ای دیدنی برای سفری یک یا دو روزه می گردید طارم وطبیعت ناب آن در بهار میعادگاهی مناسب است. دسترسی به طارم هم از قزوین و منجیل میسر است و هم از زنجان.

[صدای رسا]

مازیچال

دهکده زیبای مازیچال در 50 کیلومتری شهر عباس آباد و نزدیک کلاردشت قرار دارد. چشم انداز بسیار زیبای روستای مازیچال با دیدی وسیع از رامسر تا چالوس، موقعیتی بی نظیر به این دهکده کوهستانی بخشیده است.


وجود تپه ها و کوه ها در این منطقه به گونه ای است که در هنگام بارندگی، مازیچال پر از ابرهایی می شود که هر لحظه شکل های زیبایی به خود می گیرند. می گویند نام گذاری مازیچال به دلیل وجود درخت بلوط در این منطقه بوده است. در گویش محلی مردم منطقه، ماری به معنی درخت بلوط است و چال به معنی گودال و چاله.

برای رسیدن به مازیچال از جاده چالوش به سمت کلاردشت بروید. بلوار کلاردشت را به سمت عباس آباد 3 کیلومتر ادامه دهید. بعد از رسیدن به دو راهی به سمت راست بپیچید تا وارد جاده مازیچال شوید. طول جاده 10 کیلومتر است.

[صدای رسا]

دهکده جهان نما

جهان نما یک دهکده ییلاقی در استان گلستان است. این منطقه منحصر به فرد در میان رشته کوه های البرز قرار دارد که بر فراز آن می توان دشت گرگان و دریا را نظاره کرد. چشم اندازهای زیبا و در عین حال ناشناخته این روستا در همه فصول پذیرای گردشگران است و جایی است که طبیعت در جای جای آن زیبایی اش را به رخ می کشد. جهان نما در تمام طول سال قابل دسترسی است و مکان مناسبی برای کسانی است که می خواهند از گرما به منطقه ای ییلاقی و خنک پناه ببرند.

برای رسیدن به جهان نما، از «کردکوی» به سمت ارتفاعات «درازنو» رفته و سپس به سمت روستای رادکان و از آنجا به سمت جاده روستاهای چمن ساور و روستای حاجی آباد بروید. در مسیر به دو راهی می رسید که باید سمت چپ را انتخاب کنید. انتهای مسیر به دشت جهان نما می رسد. از نقطه حرکت تا جهان نما 3 ساعت راه کوهستانی دارید.

[صدای رسا]

شیمبار

دشت شیمبار یا شیرین بهار، مرز میان استان خوزستان و چهارمحال و بختیاری است که در 75 کیلومتری مسجدسلیمان قرار دارد. از دیدنی های دشت شیمبار کوه قلندران است که پر از انگورهای یاقوتی است که مالک خصوصی ندارد!

مهمترین راه دسترسی به این منطقه، مسیر جدیدالاحداث مسجدسلیمان به شهرکرد است که در حال حاضر تا ابتدای منطقه به صورت آسفالت شده است. در درون منطقه راه های دسترسی شنی روستایی درجه 3 وجود دارد.

مسیر اصلی از بخش اندیکا به سمت بخش بازفت امتداد داشته و از وسط منطقه می گذرد. بخشی از این مسیر آسفالت بوده و قسمت هایی از آن شنی است. مسیرهای مالرو و فرعی نیز وجود دارد که با پیاده روی امکان تردد و مشاهده وحوش در آنها فراهم است.

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

نقاط فراموش شده براي سفرهاي نوروزي را مي‌شناسيد؟!




نديده‌هاي ايران من

تو كه نمي‌خواهي همه عمرت را به چشم دواندن روي يكي از صفحه‌هاي كتاب جهان تلف كني و صفحه‌هاي ديگر را ورق نزده بگذاري؟يا ماجراجويي باشي كه مهم‌ترين رويارويي‌اش با حوادث در فاصله ميان آشپزخانه تا كاناپه راحتي‌اش مقابل تلويزيون رخ داده است؟ يا لب تاقچه‌ات را از بناهاي تاريخي حك شده بركارت پستال‌هايي پر كني كه هرگز حتي يكي‌شان را از نزديك نديده‌اي؟ پس فقط چند روز دلت را براي سپردنش به دوردست‌هايي كه به ديدن مي‌ارزند به خودت قرض بده، چمدانت را بردار و بگذار سفر تو را ببرد. بگذار جاده‌ها تو را از روزمرگي بدزدند. بگذار روزگار بفهمد تو هنوز سركش و رام نشدني هستي و قوانين سخت و تكراري شهر انسان ــ ساخت نتوانسته‌اند پيوندت را با هستي بگسلند و آن وقت اگر خيال كردي راهنمايي مي‌خواهي كه با آن متفاوت سفر كني يا احتمال دارد در سفر به هر استان نقاطي مهجور اما ديدني را از قلم بيندازي، گفتگوي ما را با دكتر ناصر كرمي، اقليم شناس و ايرانگرد در اين زمينه بخوان. او پژوهشگري است كه روزهاي زيادي از عمرش را صرف سفر به نقاط مختلف كشورمان كرده است تا آنجا كه امروز بخشي از تجربيات مكتوبش در اين زمينه، در قالب كتاب راه‌ياب ايران، همسفري قابل اعتماد براي گردشگران شده است.
قصد ندارم اين گفتگو را با پرسيدن صرف از قدمت بناهاي باستاني و جنس سازه‌هاي كهن و وسعت دشت‌ها و عمق درياچه‌ها، پرخميازه كنم. به همين علت از شما دعوت كنم از آن دست جاذبه‌هاي گردشگري تعريف كنيد كه ما ممكن است علي‌رغم سفر به استان‌هاي گوناگون نديده باشيم شان.
نام بردن از همه نديده‌هاي كشورمان در قالب يك گفتگو ممكن نيست. ايران حدود يك ميليون اثر تاريخي و فرهنگي ثبت شده، بيش از 2 هزار جاذبه گردشگري با قابليت تبديل شدن به قطب‌هاي ملي و بين‌المللي گردشگري، 5 هزار جاذبه طبيعي و 3 هزار آيين ملي و مذهبي دارد. پس چطور ممكن است در گفتگويي چند صد كلمه‌اي بتوانيم از همه آنها يا حتي درصد محدودي شان حرف بزنيم؟
به همين خاطر فكر مي‌كنم بايد فقط به ذكر شماري اندك از نام‌ها و نشان‌ها كه مي‌شود دراين بهاريه،بهتر ديدن‌شان را پيشنهاد كرد، بسنده كنم اما باز هم تاكيد مي‌كنم كه هر چه بگويم حق مطلب ادا نمي‌شود. انگار كه بخواهي زيبايي تكه‌اي كاشي آبي را كف جوي آب با عظمت اصفهان بسنجي.


آذربايجان شرقي: قلعه بابك، عمارت ائل گلي، دره اهر، جنگل‌هاي ارسباران، سواحل شرقي اروميه و كرانه‌هاي جنوبي بخش مركزي رودخانه‌ ارس.
اجازه بدهيد سفرمان را از منتهي‌اليه شمال غربي كشور آغاز كنيم، يعني آذربايجان‌هاي شرقي و غربي.
تاريخ نشان مي‌دهد آريايي‌ها آذربايجان شرقي را سرزميني سربلند و تسخير ناپذير مي‌دانسته اند كه دژهايي چون قلعه بابك بر فراز مرتفع‌ترين نقاط كوه هايش، نمادي از همين باورند.
آذربايجان شرقي سرزمين قهوه خانه‌ها و عاشيق‌هاست، اما نام اين استان معمولا گردشگران را فقط به فكر بازديد از عمارت ائل‌گلي تبريز مي‌اندازد و شايد خاطره قله سهند، دره اهر، ارسباران و سواحل شرقي درياچه اروميه هم در ذهن شان زنده شود، اما كم پيدا مي‌شوند آن كه كرانه‌هاي جنوبي بخش مركزي رودخانه ارس را هم در بهار و تابستان ديده باشند.