متخصصان و کارشناسان دریافته اند که سفر علاوه بر جنبه ی تفریحی می تواند جنبه های درمانی نیز داشته باشد و افسردگی افراد را درمان کنند. به همین منظور یادداشتی درخبرگزاری میراث فرهنگی منتشر شده که نتایج بررسی های چهار شرکت مشاوره ای سفر که در زمینه سفرهای ماجراجویی تخصص دارند، بیان شده است. این یادداشت را در ادامه می خوانید.
چهار شرکت مشاورهای سفر که به طور ویژه در زمینه سفرهای ماجراجویی تخصص دارند براساس بررسیهای انجام شده بزرگترین گرایشهای روز را دراین زمینه وبرای علاقمندان این گونه دسته بندی کردهاند: مقصدهای گردشگری ماجراجویی درهر نقطه از جهان ازنواحی قطب شمال تا جنوب امریکا گرفته تا مالتا درسریلانکا میتواند شکل بگیرد.
گروههای جمعیتی فعلی و آینده علاقمند و شرکت کننده دراین تورهای ماجراجویی عمدتا شامل گروههای متشکل از چند نسل وخانواده مختلف است وهمچنین تعداد زیادی زنان تنها که دراین سفرها شرکت میکنند.
پرطرفدارترین بخشی که دراین نوع سفر هنوزجایش خالی است، سفرها و گشتهای دریایی خصوصا به مناطق قطبی است. همچنین هرگونه برنامه مسافرتی به نواحی دوردست آن قدردور که ذائقه یک فرد چالش طلب را راضی کند و درعین حال به تمایلات یک همسفر کمتر فعال وعلاقمند به کارهای خیریه داوطلبانه هم پاسخ گو باشد.
گردشگران ماجراجو
دراین گزارش برخی نکات درباره خود گردشگران ماجراجو نیز مورد توجه قرار گرفته که توجه به آنها درشناخت این گروه از گردشگران درتمام فعالیتهای مرتبط به بازاریابی یا طراحی مسیر سفر و اقدامات وابسته به این سبک از گردشگری اهمیت بسیار دارد. طبق این گزارش این نوع از گردشگران نسبت به فهرست وبستههای مسافرتی دقیق هستند. علاقه چندانی به عکسبرداری ندارند و دوربین بدست نیستند و اغلب به مقصدهای گردشگری درکشورهای درحال توسعه علاقه دارند.
با این حال تاکید شده است که نباید ازیاد برد که سفرهای ماجراجویانه حتی در نوع نرم و کم مخاطرهترآن، طبیعتا برای کسانی جذابیت دارد که خواستار ترک حریم امن ذهنی خود و تجربه محیطهایی کاملا تازه وغیرمانوس هستند.
سفرهای پرماجرا، آدرنالین وافسردگی
طبق آخرین تحقیقات علمی این نوع سفرها ویژه افرادی است که از نظر بیولوژیک نوعی تمایل غیرارادی ودرونی به خطر کردن ومواجهه با مشکلات دارند. این افراد از نظر روانی اگر با مشکلات و دشواریهای زندگی دست و پنجه نرم نکنند، دچار برخی فشارهای روانی خواهند شد. درواقع سفرهای ماجراجویانه نوعی تخلیه انرژی روانی است که اگر ازطریق سفرهای پرماجرا تخلیه نشود به احساسات منفی و رفتارهایی چون پرخاشگری و افسردگی و بی میلی به زندگی ودلزدگی درفرد مبدل میشود.
بنابراین سفرهای ماجراجویی نوعی درمان جسمی و روانی نیز برای برخی افراد محسوب میشود که بیشتر از دیگران نیازمند هیجان و ترشح هورمون آدرنالین هستند. اما حتی برای این دسته افراد هم گردشگری ماجراجویی مستلزم برخی مهارتها نیز هست. همانند شنا، صخره نوردی و نوعی گرایشهای طبیعی برای آزمودن چیزهای نو وناشناخته ، مثل غذا و لباس و نحوه ارتباطات نامرسوم درجامعه وزندگی روزمره خودتان. بنابراین مراقب باشید تحت تاثیر تبلیغات و تعریفهای رایج درباره گردشگری ماجراجویی قرار نگیرید .
از شعار دادن درباره ضرورت سفر به کشورهای مختلف و ضرورت کسب تجربه چیزهای نو پرهیز کنید واگر ازجمله افرادی هستید که بسیار به اصول و ظوابط ذهنی و گرایشهای فردی خود پایبند هستید، از این سبک گردشگری چندان نخواهید آموخت و لذت چندانی نخواهید برد . بهتر است سبکهای دیگر گردشگری را امتحان کنید که گردشگری ماجراجویی نرم هم میتواند ازآن جمله باشد.
در واقع گردشگری ماجراجویانه باید فعالیت محور و با انگیزه تحرک بدنی انجام شود نه با انگیزه مخاطره جویی، با این حال در سفرهای ماجراجویانه به دلیل ورود به طبیعت احتمال خطر نسبت به دیگر اشکال گردشگری بیشتر است.